اتاق تمیز اصولاً به محیطی گفته میشود که جهت تولید یا تحقیقات علمی و صنعتی در آن فعالیتهایی صورت میگیرد و در این محیط مقدار آلایندههای زیستمحیطی بسیار پایینتر از حد معمول فضای یک محیط بسته میباشد. آلایندههای معمول عبارتند از: گرد و غبار، میکروبهای معلق در فضا و بخار مایعات محیطی. بطور دقیق تر اتاق تمیز محیطی با آلایش کنترل شده ذرات معلق در فضاست که در هر متر مکعب آن تعداد معینی ذره موجود است. بطور مثال در ساختار تعریف شده در ISO ۹ برای اتاقهای تمیز تعداد کمتر از ۳۵ میلیون ذره در هر متر مکعب تشریح شدهاست.
اتاقهای تمیز معمولاً برای تولید مواد نیمه رسانا مانند ژرمانیوم، سیلیکون یا برای تولید لوازم تکنولوژیک پزشکی و زمینههای دیگر که تولیدات مربوط به آنها نیاز به محیطی کنترل شده دارند
جریان هوای هدایت شده به داخل اتاقهای تمیز توسط دستگاه مخصوص تصفیه و فیلتر میشوند و همچنین هوای داخل محیط بطور دائم در چرخش و تصفیه مجدد قرار میگیرد و توسط دستگاههای تمیزکننده ذرات هوابرد با اثر بر ذرات بسیار ریز میکرونی (HEPA) یا (ULPA) پردازش میشوند تا ذرات ایجاد شده در محیط اتاق تمیز در فیلترها تله شوند.
کارکنان از اتاقهای تعویض لباس وارد اتاق تمیز میشوند و همواره از لباسهای مخصوص و پوشیده مانند کلاه و ماسک و دستکش و روپوش و کفش ویژه و… بسته به کلاس بندی استفاده میکنند. حتی وسایل کار و دستگاههای موجود در اتاق تمیز نیز به شکلی طراحی شدهاند تا کمترین تعداد ذرات معلق در هوا از نتیجه کارشان حاصل شود. قابل توجهاست که اتاق تمیز محیط استریل نیست و الزاماً به دلیل تعداد کنترل شده ذرات معلق در هوای محیط، اتاق تمیز نامیده میشود. این ذرات توسط دستگاه شمارنده این ذرات قابل اندازهگیری هستند.
از نظر جریان هوا میتوان اتاقهای تمیز را به دودسته کلی تقسیم نمود: ۱- اتاق تمیز با جریان لامینار (یک سویه) ۲- اتاق تمیز با جریان غیر لامینار (غیر یک سویه) انتخاب نوع جریان اتاق تمیز با توجه به کلاس اتاق تمیز و کاربرد اتاق تمیز مورد نظر صورت میگیرد. اتاقهای تمیز با جریان لامینار یا یک سویه کلاس بالاتر و یا به عبارتی اتاق تمیز با درجه تمیزی بالاتری را فراهم می سازند در نتیجه در صنایع حساس تر به آلودگیهای ذرهای و میکروبی از این نوع اتاق تمیز استفاده می نمایند.